Tag Archives: Appreciative Inquiry

Project Challenge the Future

Nu komt u nog op de website van het Social Innovation Lab binnen als u op www.challengethefuture.nl klikt, maar binnenkort ziet u de website waarop jongeren hun visie op armoede, rijkdom, schaarste en overvloed zichtbaar maken! Deze website wordt samen met de jongeren vormgegeven. Binnenkort starten we met een groep jongeren die de ambassadeurs van Challenge the Future worden. Voor nu, lees vooral de onderstaande outline van de eerste fase van de Challenge!

Challenge the Future

Nederland is een van de rijkste landen ter wereld. De mensen die er wonen behoren, naar eigen zeggen, tot een van de gelukkigste ter wereld. Toch leeft 1 op de 9 jongeren onder de armoedegrens. In sommige steden loopt dat op naar 1 op de 5.  Best raar, want ondanks dat Nederland zijn financiële crises kent, leven we in een tijd van overvloed.

Bezit of toegang tot

Dat vraagt wel dat je anders kijkt naar dezelfde werkelijkheid. Een werkelijkheid waarin niet ‘het bezit’ telt, maar de ‘toegang tot’ het bezit. Je auto delen is een heel gemakkelijk voorbeeld, maar het geldt ook voor kennis en eigenlijk alles dat nu als bezit wordt gezien. Er komen steeds meer initiatieven waarin ‘delen’ en elkaar ‘helpen’ de essentie vormen. Het huidig

e internet  versterkt deze trend door snelle en eenvoudige ‘verbinding’. Je kunt elkaar makkelijk en snel vinden. En hoe gek je vraag ook is, er zijn mensen met dezelfde vraag. Of er zijn mensen die inmiddels de oplossing gevonden hebben en hem graag met je delen.

Zichtbaar maken

Dit project gaat dat doen! Anders kijken, anders denken en samen met jongeren zoeken naar de toegang tot overvloed. In de eerste fase willen we met middelbare scholieren het onderwerp verkennen en toegankelijk maken. Hoe kijken middelbare scholieren aan tegen begrippen als armoede, rijkdom, schaarste en overvloed? We geven ze een platform. Maken hun denken zichtbaar in een expositie en een event. Samen kijken en de dialoog starten met de (lokale) samenleving.

Werkelijkheid maken

In de tweede fase gaan we de toegang tot overvloed ook daadwerkelijk realiseren. Overvloed verbinden met de doelgroep. We laten zien hoe door te delen overvloed makkelijk toegankelijk wordt. Een spannende fase die we in de eerste fase goed gaan voorbereiden.

Wie zijn wij

Een aantal betrokken sociaal ondernemers, die denken dat het anders kan. En dat daar geen topzware projecten voor nodig zijn als je instellingen, overheid, bedrijfsleven en particulieren verbindt vanuit een gezamenlijke ambitie. Het Social Innovation Lab trekt de kar in samenwerking met CVJO Zutphen. Inmiddels overleggen we met een groot aantal partijen om te zorgen dat het project in een netwerk van betrokken partijen kan groeien.

Wat wij zoeken

Wij zoeken enthousiasten jongeren die met dit project mee willen doen. Het verschil willen maken. Jongeren die onderdeel willen worden van een spannende expeditie!

Challenge the future

De werknaam van het project. Challenge the Future omdat we de jeugd, de toekomst uitdagen, en de toekomst mooier willen maken.

Op aanvraag is een uitgewerkt projectvoorstel beschikbaar.

Pesten……voorbij angst en grijze muizen!

Zaterdag, ‘s ochtends vroeg. Pesten! Ik heb het al een aantal dagen uitgesteld. Bloggen over pesten heeft iets van ‘meeschrijven op de stroom’. Nu de emotionele zenuw weer open ligt door de zoveelste zelfmoord, je ineens realiseren dat het niet langer kan’. Het kan al zo lang niet langer. Pesten, isoleren, in de hoekzetten, buitenplaatsen, kleineren, psychologisch onder druk zetten, macht uitoefenen, uitlachen, angst aanjagen. Dat dus! Herkent u het?

Pesten is van alle tijden. De mens schijnt daar niet in te evolueren. Laat staan te revolutioneren. De mens houdt niet van afwijkende zaken of mensen. Dat is eng, dat moet je isoleren, vooral niet als goed bestempelen. En dat kan prima door pesten, plagen, grapjes maken, uitdagen. Pesten als ritueel om te laten zien hoe de groep denkt. Een soort initiatie richting volwassenheid.

Pesten gaat over grijze muizen maken

Het einde aan pesten vraagt niet om een protocol. Het vraagt om het geloof in diversiteit. Het begrip dat juist in de kracht van het verschillend zijn de vooruitgang ligt. Het besef dat wij allemaal anders zijn! Door dat te accepteren, te verbinden, krijgen wij betere resultaten. Pesten gaat over grijze muizen maken. Grijze muizen die grijze muizen creëren. Stel je even voor wat dat betekent na een generatie of acht! En toch is dat wat wij graag doen in de schoolsystemen, maar ook in bedrijven. Raar want je hoeft er de onderzoeken van Harvard, MIT maar op na te slaan om te ontdekken dat diversiteit loont.

Diversiteit loont

Geloof in diversiteit vraagt om een open blik. Een open blik en het uitstellen van een oordeel. Een blik gericht op willen zien hoe anders denken, anders zijn mooi kan zijn. Hoe het iets kan toevoegen aan jouw eigen wereld. Zelden heb ik sneller geleerd als in contact met andere culturen. De verbazing dat het anders kan. Het overdenken en het besef dat jouw eigen wereld zomaar inruilbaar is voor een andere. Gewoon omdat die ook bestaat. Bestaat met al zijn eigenaardigheden en afspraken.

Een protocol helpt niet, een ambitie wel

Pestgedrag stoppen gaat niet over roepen ‘dat het nu eens moet ophouden’. Dat er protocollen moeten komen. ‘Dat wij het incident grondig gaan onderzoeken’. Dat leerkrachten beter moeten opletten. Dat ouders hun ogen moeten openen, aandacht hebben voor het kind. Stoppen met pesten vraagt om een fundamenteel anders denken over diversiteit. Over voorbij de angst van het ‘onbekende anders’ gaan. Het anders zijn omarmen en kijken wat dat jou kan brengen. Maar het vraagt meer!

Waarderend onderzoeken is gezamenlijk verantwoordelijkheid nemen

Pestgedrag stoppen vraagt om een echte dialoog op scholen. Een dialoog over hoe het beter kan in het onderwijs. Het vraagt om luisteren, gezamenlijk onderzoeken, een gezamenlijke ambitie en het gezamenlijk verantwoordelijkheid nemen voor het realiseren van de uitkomst. Het vraagt niet om probleemgericht denken ‘hoe stoppen we pesten’, maar om het grotere oplossingsgerichte denken ‘hoe ziet de school eruit waar iedereen zich thuis voelt en kan excelleren’. Voelt u het verschil? Niet vanuit het probleem denken, maar vanuit de ambitie! Niet te klein als in ‘de meest veilige school’, nee, vanuit een ambitie waar iedereen zich aan kan verbinden. Kinderen, ouders, docenten, bedrijven, verenigingen in de buurt! Dan pas houdt pesten op omdat het er gewoon niet bij hoort.

En dat is nodig want pesten is niet voorbehouden aan de schoolbanken. Het stopt niet bij het behalen van het diploma. Werk, voetbalclubs, verenigingen, wijken het gaat lekker door.
Ik hoor je denken….getver wat een soft gelul! Wat een ‘regenboog-denken’! En daar zit de kern. Het is niet soft, het vraagt om durf! Het vraagt om het besef dat de school dat niet alleen kan. Het vraagt als school om de durf de dialoog aan te gaan en met alle betrokkenen een excellente toekomst te onderzoeken.
Durft u het aan om de school drie dagen stil te leggen? Om in drie volle dagen samen met alle betrokkenen te onderzoeken ‘hoe de school waar iedereen kan excelleren er uit ziet’?

Ja? Bel gerust, dan stel ik een team samen om het geheel belangeloos te begeleiden en aan te jagen!

N.B: Dit blog werd eerder gepubliceerd op Mindz.com. Inmiddels is het daar 1326 keer gelezen. In één LinkedIn groep woedt nog steeds een levendige discussie, vandaag is de 348ste opmerking geplaatst. Pesten leeft dus! Nu nog een duurzame waarderende oplossing!