Robbert van der Pluijm is een bevlogen onderwijsvernieuwer. Laatst sprak ik met hem over zijn plannen en de waarde van ervarend leren. Gamification van het onderwijs zou hier wel eens een belangrijke bijdrage aan kunnen leveren. Onderstaand een blog van Robbert over gamification en onderwijsvernieuwing. Een verslag van een experiment. Een showcase waarop direct verder te bouwen valt. Geen dikke beleidsplannen, maar experimenterend de toekomst verkennen. Ik beveel het u van harte aan!
Robbert van der Pluijm >> Onlangs kreeg ik de uitgelezen mogelijkheid om binnen het team Mediatechnologie van de Hogeschool Rotterdam aan de slag te gaan met het toepassen van game principes in het onderwijs. Hoe zoiets tot stand komt? Je bent al contact met de hogeschool via de applied game Enterprise en je vraagt je tijdens een gesprek met een docent hardop af of ze hun kennis over spelontwerp en -mechanieken ook integreren in de wijze waarop ze hun lessen vormgeven. De docent – die tevens de minor Game Design & Development coördineert – zei eigenlijk van niet. Maar ze wilde er wel graag over doorpraten. Dat was goed, maar zoals Hems Zwier (@HemsZwier) van het social innovation lab mij zo treffend meegaf in ons laatste gesprek: “je kunt urenlang ouwehoeren, maar je moet het gewoon doen”. Een week later zei Jeroen Alessie (@Jeroenalessie) van Avans Hogeschool trouwens exact hetzelfde.
Gamification en een individuele opdracht
Enfin, de eerste stap op de locatie Wijnhaven is geschiedenis. Middels het inzetten van de principes van ‘achievements’, ‘levels’ met ingebouwde ‘countdown’ en uiteindelijk het sociale component waarbij de klas de winnaar van de gouden badge bepaalde, introduceerden we voorzichtig het concept van gamification in de les.
s’ Avonds laat. Ik kijk Pauw en Witteman en luister gelaten naar de uitleg van het nieuwe regeerakkoord. Het voelt niet natuurlijk als Halbe de weg van de medianen, koopkracht en noodzakelijke ombuigingen op gaat. Samsom bekt beter, maar boeit ook niet. Binnen vijf minuten weet je het, je kijkt naar een toneelstuk van middelmatige kwaliteit.
Natuurlijk dienen ze echt het belang van het land. Hebben het beste met ons voor. Zijn er voor alle Nederlanders. En laten we wel wezen ‘we zijn in crisis dus er moet echt iets gebeuren!’. En ja het begrip nivelleren kent wetenschappelijke ondersteuning vanuit vele vakgebieden. Hoe minder bandbreedte, hoe gelukkiger de bevolking. Jawel, minder criminaliteit, meer veiligheid, minder pychodrama, meer geluk! Het wordt allemaal uw deel als de verschillen tussen rijk en arm niet te buitensporig zijn.
Ik hoor u denken, maar daar trekken we deze economie niet mee uit het slop, waar is de prikkel om te presteren? Geld is potentie, maakt toch gelukkig? Duwt de vooruitgang? Stuwt de ondernemerskracht?
Wie gaat er nog werken als de verschillen zo klein worden?
Wat is uw drijfveer nou eigenlijk?
De premisse bij dit denken is dat werk vervelend is, te ontwijken is, zo min mogelijk tijd in beslag mag nemen. Dat geld dé prikkel is om de arbeidsmoraal te modereren. Het eigenlijke leven vindt buiten het werk plaats. En daar ligt mijn verwondering. Boeiende vraag toch? Zou u keihard willen werken, bezeten door een droom, op de toppen van uw flowgolf surfen terwijl de adrenaline door uw leven spat….en er dan geen Porsche Cayenne mee verdienen? Zou u alleen voor het gevoel een bijdrage te leveren aan iets groters, aan het welzijn van anderen, volledig uit uw pan willen gaan? Willen investeren en innoveren, vernieuwen, uitproberen om uw droom zich te zien materialiseren?
Ik ben omdat wij zijn?!
Kent u die mensen? Denkt u even na, zijn ze er nog? Die types die genoegen lijken te nemen met genoeg. Die delen om het delen? Natuurlijk heeft iedereen wel eens over Ubuntu gehoord…’ik ben omdat wij zijn’ Maar wat betekent dat eigenlijk? Is dat dan het voorland voor de Nederlandse samenleving? Zorg en zorgen voor elkaar op authentieke wijze. Zeg maar door directe inbreng en betrokkenheid in plaats van op afstand door instituties. En kan dat samen gaan met een land dat hoog op de innovatieladder staat, vernieuwend is, zichzelf opnieuw uitvindt? Een land waar de jeugd niet weet wat voor baan ze krijgen, maar het volste vertrouwen heeft in eigen kunnen, talent en droom. Generaties uit hun statische statistische doelgroephokken stappen en zich weer met elkaar verbinden gewoon omdat daar de oplossing ligt.
No story no glory!
Kijk dat vraag ik mij af als ik het toneelstukje zich voor mijn al wat slaperige ogen zie afspelen. Het toneelstukje ‘regeerakkoord’ gaat voornamelijk over techniek, over ombuiging, beheersing van geldstromen en verdeling. Elke CEO weet dat als er geen visie onder bezuiniging ligt een bedrijf van naam en faam in enkele jaren down the drain gaat. ‘No story no glory’ roep ik altijd. En dat gevoel bekruipt mij. U niet?
Ik daag u uit! Doe uw ogen eens dicht. Ik neem u mee naar een mooi plein, zonnig, fijne drukte, geroezemoes. Duidelijk ergens in het buitenland. Terwijl u geniet van de plek en de mensen wordt u aangesproken. Een jonge aantrekkelijke vrouw (of jonge man) kijkt u belangstellend aan [Fijn hè die geleide hypnose] en vraagt:’Waar komt u vandaan? Nederland?!’ U ziet haar vertwijfeling en denkt; ‘die heeft nog nooit van Nederland gehoord!’ Dit is uw kans! Jawel de kans om Nederland in één klap op de kaart te zetten! Want Nederland daar bent u trots op! Ze ziet de schittering in uw ogen als u vertelt over waar Nederland voor staat, de innovatie, de visie op de jeugd en ons state of the art onderwijssysteem, de moderne technologie, de vooruitstrevende zorg en wijze van zorgverlening, de medische ethiek, de visie op samenleven en de samenhangende wijze waarop geïsoleerd lijkende problemen worden opgepakt. Als u zich even losrukt van haar blauwe ogen…ziet u dat veel voorbijgangers zijn blijven staan. Ademloos naar u luisteren, u boeit door te vertellen waar wij voor staan!
Kijk daar zit ik op te wachten. Een story met kloten! Een verhaal voor Nederland dat verschillen en diversiteit overbrugt. Een visie, waarmee ik in vijf minuten elke jonge vrouw en man kan betoveren omdat het zicht biedt op een gedeelde toekomst!
Kunt u de ‘story voor Nederland’ vertellen? Vertel mij uw verhaal!
Dit blog verscheen eerder op MIndz daar vindt u ook alle reacties.
Op vrijdag 12 oktober trokken studenten van het Honours Programma van Windesheim naar Kloosterburen. ‘s Avonds in de oude boerderij Oud Bokum kregen ze te horen dat de lege en koude boerderij binnen 24 uur omgetoverd moest worden tot een Dragons’ Den.
Er mocht keihard gewerkt worden aan de opdracht: ‘Wat kan de toekomst zijn van Oud Bocum en het omliggende gebied’. Een opdracht op het gebied van sociale innovatie in een gebied (het Hogeland) waar de woorden krimp en ontvolking inmiddels ingeburgerd zijn, maar ook een grote creativiteit aan de dag gelegd wordt als het gaat om nieuwe concepten rond zorg, wonen en kwaliteit van leven. In korte tijd werden teams samengesteld en werden de mobile field offices ingericht. In ketelhuis, opkamer en achterhuis was een onwaarschijnlijke bedrijvigheid waar te nemen. In multidisciplinaire teams streden de studenten om het ‘Best innovative idea 2012/2013’.
De studenten werden ondersteund door kunstenaars, een architect, communicatie- en organisatie-deskundigen en trokken hun eigen innovatieve plan.
Een weekend vol ervaringen, om nooit meer te vergeten. ‘s Ochtends vroeg in het donker het wad op om de essentie van het Hogeland te ervaren, ‘s avonds oog in oog met de dragons om de innovatieve ideeën te presenteren . Doorgewinterde bestuurders, experts en ondernemers van het Hogeland traden op als dragons en legden de studenten het vuur positief kritisch aan de schenen. En natuurlijk was er het te enthousiasmeren publiek dat kritisch mocht meestemmen. Mooie innovatieve ideeën zagen het licht!
De Dragons’ Den is een innovatief trainingsconcept van het Social Innovation Lab. De Dragons Den Oud Bokum kwam tot stand in nauwe samenwerking tussen Windesheim en het Social Innovation Lab!
Vertrouwen als betaalmiddel Ik schrijf een briefje bij een afscheid; ‘Trust is the currency of the 21st century’. Jazeker, ik hou van goed Nederlands. Vertrouwen het betaalmiddel van de 21ste eeuw! Maar wat is dat eigenlijk…..vertrouwen? Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Vertrouwen is een waarde, een onderpand! Vertrouwen is, anders dan bij geld, lastig inwisselbaar voor iets anders met gelijkblijvend effect.
Hoe werkt dat eigenlijk? Nu controle steeds meer gelijk staat aan oud denken en vertrouwen aan nieuw. Nu vertrouwen wordt beleden als het nieuwe goud van toekomstig te weven netwerken. Wordt vertrouwen steeds belangrijker of zichtbaarder?
Oud denken versus nieuw organiseren
Staat vertrouwen gelijk aan nieuw organiseren en controle gelijk aan oud? Hebben organisatiewijsheden als ‘vertrouwen is goed, maar controleren is beter!’ hun langste tijd gehad? Is vertrouwen het nieuwe goed omdat steeds meer mensen en organisaties de waarde die er bij hoort belijden? Of komt vertrouwen uit de kast omdat het ‘oude controleren’ te moeilijk en te ondoorzichtig wordt? Rekenmeester niet meer in staat zijn met alle variabelen te rekenen? De indicatoren niet meer kunnen overzien? Oude controlemodellen steeds meer vastlopen?
Hype of nieuw controleren
Is vertrouwen als sociaal bindmiddel een sprong voorwaarts om aan het probleemgericht denken van de twintigste eeuw te ontsnappen? Een modekreet, een nieuwe hype? Is door de huidige transparantie en de verregaande ‘user reviews’ vertrouwen eigenlijk niet het nieuwe controleren? Hoeveel moed vraagt vertrouwen eigenlijk, hoeveel durf? Durven we verbintenissen aan te gaan zonder loodzware onderhandelingen en contracten? Durven we te gaan voor eigen kracht en een gemeenschappelijke ambitie in vertrouwen dat alleen al daardoor vooruitgang ontstaat? Kunnen banken het begrip ooit nog gebruiken zonder het verder te devalueren? Is vertrouwen een woord uit een oude taal?
Is vertrouwen een schuifregelaar, die alleen door jouw mensvisie wordt bepaald? Of is vertrouwen direct gekoppeld aan ieders prioriteit van het moment? De versmelting van individuele waarde in een allesoverheersend collectief moment. Zoals nu bij de verkiezingsuitslag! Vertrouwen in links, vertrouwen in rechts. Vertrouwen in het nieuwe en waarderend onderzoeken van ambitieuze gemeenschappelijke doelen. Of vertrouwen in het oude en elkaar bevechten uit stilstand.
Het oog van de storm als kraamkamer
In veel oude filosofische tradities zit de werkelijke vooruitgang in het centrum. Daar waar idealisme, materialisme, het individu en het collectief elkaar ontmoeten in gezond evenwicht. In het oog van de storm heerst rust en stilte! Aan de randen heerst wanorde, emotie en catharsis. Louterend, maar uiteindelijk zit de vooruitgang in het centrum! Begrijp mij niet verkeerd! Niet het centrum van compromissen, gedoogconstructies en papieren wetgeving! Maar het centrum van vernieuwing. Echt kijken naar dat wat nodig is, zoeken naar nieuwe oplossingen voor zorg, onderwijs, veiligheid. Kijken naar nieuwe organiserende principes, meer betrokkenheid, meer verantwoordelijkheid voor de burger. Meer samenredzaamheid, migreren van regelgevend, voorschrijvend naar faciliterend en kaderstellend. Oog voor het geheel en de verbanden.
Kijk, daar ligt de kraamkamer van het nieuw vertrouwen! Ik wens ons een pracht geboorte!
Ondernemen in de 21ste eeuw. Wat is dat? Is dat anders? Is dat nu zo anders dan in de 20ste. Natuurlijk ben ik de eerste die roept dat we op dit moment knabbelen aan een epistemologisch breukvlak. Zeg maar zo’n tijd waarop je later terugkijkt en denkt…toen werd alles anders.
Anders maar wat dan, hoe dan? Nemen we afscheid van de meer op angst en wantrouwen gerichte controlestructuren? Gaan we van in detail geschreven wetgeving, naar generieke of generatieve wetgeving. Van zware protocollen, naar raamwerken waarbinnen professionals vanuit eigen verantwoordelijkheid en betrokkenheid kunnen excelleren? Van hiërarchisch ingerichte piramidevormige organisaties, naar platte netwerkorganisaties. Van functiebeschrijving, naar functiedrives met een focus op intrinsieke motivatie in plaats van extrinsieke beloning.
Gaan we naar een globale verbondenheid met een lokale gerichtheid. Think global, act local? En steeds duurzamer! Niet omdat het lekker groen en populair is, er subsidiemogelijkheden te over zijn, maar omdat het besef doordringt dat het de enige weg is richting een solide, aangename en kwalitatief hoogwaardige toekomst! Het besef dat het economisch niet meer ‘uit kan’ om niet duurzaam te produceren, te organiseren en te leren. Een uitdaging en kans voor ondernemers. Het begrip duurzaam echt inhoud geven!
Maar wat vraagt dat dan van ondernemers in de 21ste eeuw. Wordt de werkelijkheid zo anders dat er andere vaardigheden nodig zijn? Ik denk het wel! Ik denk dat het steeds belangrijker wordt om vanuit de essentie te denken, te werken. Jouw essentie. Dat klinkt misschien zen, maar het is wezenlijk. De steeds sneller veranderende samenleving vraagt steeds meer van de mens als situationeel dier. Degene die vanuit zijn essentie, talent en kracht opereert heeft het makkelijker. Dat geldt voor de mens, maar ook voor organisaties, misschien wel samenlevingen.
Essentie de nieuwe koersbepaler
Denken vanuit jouw essentie is de beste koersbepaler die er is. Essentie, wie ben ik, waar wil ik mij mee verbinden. Waar laat ik mijn talent en kracht op los. En als dit net even te soft in je oren klinkt, mag deze trits ook:’ Essentie, ambitie, missie’
Het klinkt zo logisch. Toch begint het nu pas echt mee te spelen bij de aanstormende generaties. Maar ook bij de ‘above 40 generatie’ die klaar is met het oude strak gestuurde, gecontroleerde werken en zoekt naar nieuwe uitdagingen.
Maar wat vraagt dat dan, je hebt de essentie te pakken en dan? Misschien is vertrouwen wel de belangrijkste smeerolie, het nieuwe geld van de 21ste eeuw. Vertrouwen in eigen kunnen, de ladder durven te beklimmen zonder het eind te zien. Durven te reizen, weten waar je naar toe wilt, maar niet van dag tot dag alles dicht plannen. Durven los te laten en te voorzien in lege ruimte. Ruimte waarin nieuwe dingen kunnen ontstaan. Einstein zei het al:’ Alles ontstaat vanuit de leegte’. De 21ste eeuw wordt misschien wel een ‘intuïtieve eeuw’. Meer op gevoel, minder via de schijn van de ratio.
Transformatie heeft een ecosysteem nodig
Ik hoor je denken: ‘Dus niet meer alles plannen en dicht regelen’. Nee, verbinden met je lot, missie en dan durven experimenteren. Kleine experimenten durven aangaan, die mogen mislukken, soms zelfs moeten mislukken. Experimenteren, leren, leren experimenteren. En samen, niet alleen. Transformatie heeft een ecosysteem nodig. Een plek om te gedijen, een plek van uitwisseling en creatieve bevruchting. Steeds meer zie je deze broedplaatsen ontstaan! Bezoek die co-working spaces, fysiek of virtueel. Kijk uit naar de ‘third spaces’ die de fysieke ontmoeting combineren met de virtuele. Co-creëren tijdens fysieke ontmoetingen, tegelijkertijd verbonden met virtueel aanwezige gasten, die meekijken, meepraten en meedenken. De ‘Third Space’ wordt een geheel nieuwe werkelijkheid! Neem eens een moment om je een voorstelling te maken van de kracht van die verbonden netwerken.
Maar het begint allemaal bij een haarscherp beeld van jouw essentie, jouw missie en het cultiveren van jouw talent en kracht. Dat brengt je de rust die je nodig hebt om echt te kunnen acteren in de vermeende onrust van de 21ste eeuw.
Robbert van der Pluijm is een bevlogen onderwijsvernieuwer. Laatst sprak ik met hem over zijn plannen en de waarde van ervarend leren. Gamification van het onderwijs zou hier wel eens een belangrijke bijdrage aan kunnen leveren. Onderstaand een blog van Robbert over gamification en onderwijsvernieuwing. Een verslag van een experiment. Een showcase waarop direct verder te bouwen valt. Geen dikke beleidsplannen, maar experimenterend de toekomst verkennen. Ik beveel het u van harte aan! 
s’ Avonds laat. Ik kijk Pauw en Witteman en luister gelaten naar de uitleg van het nieuwe regeerakkoord. Het voelt niet natuurlijk als Halbe de weg van de medianen, koopkracht en noodzakelijke ombuigingen op gaat. Samsom bekt beter, maar boeit ook niet. Binnen vijf minuten weet je het, je kijkt naar een toneelstuk van middelmatige kwaliteit.
